θα βαλσαμώσω την τρέλα μου
σε φορεμένες χειρονομίες,
σε χαμόγελα μιας χρήσης
σε σπασμούς προσώπου,
ακαριαίους και δύοντες…
Στην άκρη μιας θάλασσας
θα την κουρνιάξω
που το όνομα της
μπορείς να το πεις και Αγιασσό
Ή θαλασσάκι,
Ιερότερα δεν μπορώ
να φυλάξω
τα αποφόρια μιας ζωής
σωριασμένα κι αυτά
ανάμεσα της φθοράς και της απώλειας…
Ένα σχίσμα
λατρεύει εξακολουθητικά
τα λευκά μου κουρέλια
σαν κάποιος καθημερινά
που φτωχαίνει
ή που γίνεται ολοένα
Πιο άστεγος…
Μέχρι κατακόρυφης φυγής
θα αναπνέω
Μάηδες πανηγυρικούς
κι Αύγουστο
Αυτοκράτορα αιθέρα,
λιωμένα λυκόφωτα
και κερασμένη ομορφιά
σε τάσι αιγιοπελαγίτικο…
Πάρτε την ψυχή μου
φυλαγμένο αντίδωρο
σε θαλασσινό εικονοστάσι…
R (Το Μονοσύλλαβο Τίποτα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.