Σκυφτός περπατά
βάρος ασήκωτο στις πλάτες
η ζωή του.
Και με θυμό κλωτσά μια πέτρα,
που ανακόπτει την πορεία
τη σκυφτή του.
Δεν τον αρνήθηκε η ζωή
ούτε οι ανθρώποι,
μόνο η φύση του η δειλή.
Ούτε αντιτάχθηκε ποτέ,
μονάχα αφέθηκε στ'ανιαρό ταξίδι.
Άμα τον δεις,μη του μιλήσεις,
κοίταξε μόνο τα δυο του μάτια,
νιώσε για λίγο
αυτόν τον ήρεμο θυμό.
Κι ύστερα άσ'τον δε θέλει αγάπη
...έχει διαλέξει τον γκρεμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.