Χόρτασα
ύπνο…
Όλη
νύχτα ονειρευόμουν πληγές.
Γειτονιές
κακοποιημένες.
Σκελετωμένα
αγοράκια κλωτσούσαν ακριβές δερμάτινες μπάλες
δυσκόλευαν
την πορεία των τυφλών.
Είχες
έρθει στην πόλη, λέει…
Στη
θέση του συνοδηγού προσεκτικά τοποθετημένο το πράσινο δηλητήριο.
Αποφεύγεις
με έξυπνες μανούβρες τα απειλητικά λευκά μπαστούνια
και
αθόρυβα σταματάς δίπλα μου.
Πιάνω
το πολύτιμο μπουκαλάκι και γλιστράω στο κάθισμα
…τι
κρίμα να μην έχω βάψει τα νύχια μου κόκκινα…
Ο
νους μου στο πράσινο υγρό.
Η
έννοια μου σε σένα.
Τα
μάτια μου στο δρόμο. Κόκκινο! Μη φύγεις ακόμη!
Επιτέλους
νυχτώνει.
Πορευόμαστε
στα τυφλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.