Όταν στη πέτρα ορκίστηκα την αγάπη μουΚαι μαντήλι με τα αρχικά μας άφησα πάνω σα βρύα κολλημένο
Μάντεψα με το βλέμμα μου πως τα στοιχειά της θάλασσας
Δε θα το δουν να το αρπάξουν
Κι όταν στη πέτρα μάτωσα δε βρήκα το μαντήλι
Ίσως να πέρασες κρυφά και σκούπισες τον έρωτα όλο
Κι όλα τα λόγια κι όλη τη γη που στο μαντήλι μου έραψα
Το αίμα τρέχει και γω το ύφασμα δε βρίσκω
Να σκουπίσω τη ζωή μου να υπάρχει
Πεθαίνω!
Δώσε μου πίσω το μαντήλι
Προτού σκουπίσεις τα δάκρυα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.