Τι ωραία που γυρνάν οι δείκτες στο ρολόι, κι ασταμάτητο φαντάζει μες του χρόνου τη φθορά
και ποτέ το εκκρεμές δε ξαποσταίνει,κοροιδεύοντας τα δάκρυα του καιρού
ουροβόρος σα να μοιάζει με κοιτάει, με το στόμα δαγκωμένο στην ουρά
καθώς το βλέπω εγώ γερνάω και μαραίνω, στα δίχτυα πέφτοντας του αιώνιου φονικού.
Θησαύρισαν τα μάτια μου από ώρες, χύνονται εντός μου όλου του κόσμου τα κενά
ξεχείλισε το όνειρο του ανθρώπου, που τώρα διάφανος πια στέκει και γυμνός
κρυφτό παίζουν οι μοίρες στο μυαλό μου,δοξολογώντας λησμονιές του πουθενά
και όπως ξεχάστηκα τους δείκτες να κοιτάζω,με προσπερνάει η ζωή και ότι απομένει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.