''Μικράν, μικράν, κατάπτυστον ψυχήν έχουν αι μάζαι, ιδιοτελή καρδίαν και παρειάν αναίσθητον εις τους κολάφους.''
Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012
2 σχόλια:
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο Καρυωτάκης δεν ήταν απαισιόδοξος, ρεαλιστής ήτανε. Και η αλήθεια του κόσμου τούτου, αν μπορεί να ΄πάρει κάποιο χρώμα από την παλέτα των συναισθημάτων, θα ήταν, το δίχως άλλο, αυτό της μελαγχολίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχε κάτι σπασμένα φτερά...
όλοι έχουμε-αυτός το ήξερε, όμως, το κοίταζε κατάματα και αντί να το αντιμετωπίσει με οδηγό το "σημασία έχει να περνάμε καλά", το ανιτμετώπισε αποδεχόμενός το.
Πόσα καλοκαίρια, άραγε, δεν ξέρουμε καν γιατί μας ήρθανε, ε;
Θα συμφωνήσουμε πως ο Καρυωτάκης δεν ήταν απαισιόδοξος. Μάλιστα λέγεται ότι ήταν η ψυχή της παρέας του. Ήταν ένας άνθρωπος που πράγματι έβλεπε τα πράγματα ρεαλιστικά κι ενδεχομένως με μια δόση κυνισμού (με την σύγχρονη έννοια της λέξης αυτής).
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά για μένα είναι ο αγαπημένος μου μαζί με δύο ή τρεις ακόμα, αν φυσικά μπορώ να μπαίνω στην λογική του να ξεχωρίζω ως περισσότερο αγαπημένους ή λιγότερο αγαπημένους τους ποιητές.