Βρέχει, μέρες τώρα βρέχει
και εγώ κοιτάζω τις σταγόνες
πως μπορεί τα δάκρυα της ψυχής
να είναι πιο πολλά...
να είναι πιο πολλά...
Λαχταρώ αυτή τη βροχή
σαν χώμα άγονο, ξερό
να έρθει να με ποτίσει,
να με κάνει καρπούς να βγάλω
αγάπη να γίνει, γιατί τώρα
δεν είναι τίποτα...
Εσύ να γίνεις η βροχή μου
αυτό ήθελα, αυτό ζητούσα
κάθε βράδυ που σε περίμενα
και δεν ερχόσουν...
Αλλά εσύ έγινες, αγέρας,
άνεμος, βοριάς.
Και αντί ζωή να μου ξαναδώσεις
παρέσυρες και ό,τι υπήρχε
στο πέρασμά σου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.