Η ψυχή φορά τα γιορτινά της
Περιφέρεται ευάερη,ευήλια
Πίνει το ηδύποτο της χαράς
Τρέφεται με φρουτώδη ανάλαφρα εδέσματα
Ναρκώνει τις οδύνες της
από κάθε ενόχληση,
από κάθε αιχμή
Περιφρουρεί τις μνήμες κατασιωπώντας τες
Φυλακίζει τα ίχνη των μίζερων κινήτρων
Καλεί την ευτυχία στο τραπέζι
Όντας βέβαιη πως θα είναι συνεπής
και παρούσα στο γλεντοκόπημα.
Μια απρόσκλητη
υποψία ξεγλιστρά
ως σκιά πίσω από τις κουρτίνες
στη μεγάλη σάλα του κεφιού
Ένα σώμα ως φθόνος
Μια σκέψη ως απειλή
Μια λέξη ως φόβος
Μια αίσθηση ως ψέμα
Παραμονεύει υπομονετικά
Σκύβει
Και ψιθυρίζει στο αυτί:
‘Ψυχή μου μήπως η γιορτή ετούτη μοιάζει
με ειδωλολατρία της μνήμης
για ότι αληθινό έχει οριστικά χαθεί χρόνια τώρα…’
Νοέμβριος 11'
ελελ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.