.jpg)
Είχες δέκα φεγγάρια στα μάτια σου
χίλιους ήλιους στο νου
τα υμενόπτερα να ρουφούν
τα μοσχεύματα του Παράδεισου
το ράμφισμα του Ερωδιού.
Eίχες την περηφάνια του Αιγαίου
στο θαύμα της Καλλονής
της Σαπφώς τη σελήνη
να παραλύεις την άρνηση.
Είχες αισθαντικά σου τα χρώματα
στον κόλπο της Γέρας
το δαντελένιο το κύμα
της παρθενικής της ακτής
στο καταπράσινο φύλλο σου
κι άπλωνες την παλάμη σου
να σχηματίσεις χαλικάκι κι ορμίσκους
Είχες και τα ολοπαθητικά
της γυναίκας τα βέλη
να τοξεύουν τις φλέβες μου
με πασχαλιές και μ’ αρώματα
Είχες την ολόδροσο φτέρη της
το ανυπότακτο αγρίμι της γης
κι έτσι η ήβη της έγινε
ένας κόκκος στιλπνός
μια Φοινικιά εξαγνισμού
στων αγίων την Πούλια
Είχε το δεκαεφτασύλλαβο
κεντημένο στο στήθος σου
την ελιά της Ιωνίας στο μάγουλο
αλίρρυτο σώμα πασπαλισμένο με κάλλος
να στάζεις άχνη στους κύκλους μου
τον καημό της κλεψύδρας
ν’ αδειάζεις στα σπλάχνα μου
ν’ αποθυμάω τη δαχτυλιδόπετρα
στις μεταπτώσεις της ποίησης.
Μένω προσαρτημένος στο όνειρο
δεσμώτης στα πρασινογάλαζα μάτια σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.