Τους έρωτές σου χτίζεις σε καράβια
ξέμπαρκα σε λιμάνια αλλοπαρμένα.
Στου Αρχάγγελσκ και στου Μούρμανσκ
Τις τρικυμίες θαλασσοδέρνουν.
Κι ύστερα
Σ’ ηλιόκρισης βράδια
Κάθεσαι συ και κλαις που δεν κρατάνε
Που πάτο πιάνουνε
Αντί για ξέρα.
Τα δάκρυά σου τώρα τι τα χύνεις.
Πάντα το ήξερες
Πως οι αγάπες
Οι απαρχής χτισμένες
Πάνω σε πάγους που γλιστρούν και σπάνε
Και σε βουλιάζουν μες σε ύδατα κοκαλωμένα
Μέλλον και στέριωμα δεν έχουν.
Μα εσύ ποτέ με λογική τη λογική δεν είδες.
Μόν’ την καρδιά σου άκουγες κι άλλον κανένα.
Κι ας ήξερες πως της προανήγγελλες ήδη τον θάνατο
ακούγοντάς την…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.