Πάλι σε γέλασαν οι γίγαντες'
μα εσύ μη χάνεσαι στο χώμα
-το χώμα είν`για τους νεκρούς-
Σήκω ορθός και τρέξε να τους αντιμετωπίσεις
καβάλα στο Ροσινάντε της ψυχής σου.
Κι όταν αυτοί ανεμόμυλοι θα γίνουν
μη φύγεις απ`το πεδίο της μάχης.
Δεν πρέπει απ`τ`όνειρο να δραπετεύσεις
για τον ήλιο της καρδιάς σου πολεμάς...
Δεν είναι άπιαστη η χαρά σου
γιατί με σύντροφους τ`αστέρια και τα όνειρα
θα λιώσεις του χιονιού το ψύχος.
Με πανοπλία τον ουρανό,τη θάλασσα κοντάρι
μια μέρα θ`αράξεις στην προκυμαία του αύριο.
Και μην ακούς τους άλλους που γελούν
κι ας λεν πως είσαι ονειροπόλος
προχώρα ακλόνητος μπροστά!
Πάλι σε γέλασαν οι γίγαντες'
μα εσύ μη χάνεσαι στο χώμα
-το χώμα είν`για τους νεκρούς-
Πολλές φορές ακόμα οι γίγαντες θα σε γελάσουν
και όλο πιο μεγάλη θλίψη θα σου φέρνουν στην ψυχή.
Μα εσύ ένα μόνο να θυμάσαι:
δεν είν`φορτίο ασήκωτο ο σταυρός
όταν ξέρεις πως η Ανάσταση θα έρθει.
Aπό την ποιητική συλλογή '' Ο αγέρας της νύχτας''του βιβλίου"Γένεσις ή Ποιητική Μηχανική"(εκδόσεις Παρασκήνιο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.