Αρθούρος Ρεμπώ
Άνθρωπε φωτεινέ! Μεγαλομάρτυρα της ποίησης
Από τη στόφα του Χριστού χωρίς ανάσταση
Το βιαστικό σου βήμα, καλπάζοντας στη ράχη της Ευρώπης
Στον ουρανό σημάδι όπως του λαμπερού ελαφιού το σάλτο.
Θείο πλάσμα, στο Παρίσι των ειδώλων
Έλαμψες πάνω στα καλντερίμια ήλιος πρωτόφαντος
Σαν βασιλιάς μετά από 'να θρίαμβο παράτησες τις λέξεις
Και μόνον η ομορφιά, η άσπιλη, έμεινε κραταιή...
Ανταύγειες χρυσαφένιες φορτωμένος στο μεθυσμένο σου καράβι
Κάτεχες με άνεση την τέχνη να πλανιέσαι
Αρθούρος ο σακάτης! Σαν οδηγό ζητάει ο ποιητής πίσω σου να 'ρθει
Αν όχι, σκόνη θα γινούνε το μάρμαρο και το ρουμπίνι.
Ήρθε ο καιρός των οδυρμών και των κιοτήδων η εποχή
Εκρήχτηκαν τα λιπαρά της γριάς Ευρώπης σπλάχνα.
Νίκησες με τους καβγάδες σου, τ' αλισβερίσια και τα περπατήματά σου
Ρεμπώ της δικαιοσύνης! Να κατοικήσω θέλω εντός σου.
Μετάφραση από τα γεωργιανά: Άνι Τσικοβάνι
απόδοση στα ελληνικά: Δημήτρης Νόλλας
Το είδαμε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.