Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Άννα - Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος


Λυπημένη στεκόταν η ΄Αννα
καθώς σουρούπωνε.
Τους στίχους που κρατούσαν
κάτι από την εξαίσια εικόνα της
δε θα τους μάθαινε ποτέ.
Μα κι αν τους μάθαινε
πάλι λυπημένη θα ήταν.
΄Ετσι κι αλλιώς ο χρόνος που κυλά,
πάντα λυπημένους μας αφήνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.