Στα μονοπάτια του μυαλού,
βαδίζω εγώ.
Βαδίζεις εσύ.
Μοναχικοί διαβάτες σε πορείες παράλληλες,
που έχουμε φωνή μα δε φωνάζουμε.
Που ψιθυρίζουμε στον αέρα μονάχα λέξεις,
μήπως μας εξιλεώσουν για την πεζή καθημερινότητά μας,
για όσα χρωστάμε στην ίδια μας την ύπαρξη.
Σκορπάμε τη μελαγχολία μας σε πλήκτρα και χαρτιά
για να ξαναβρούμε μες το σκοτάδι την αρχή του νήματος,
Ώστε να βγούμε και πάλι περήφανα στο φως.
Και για να συνειδητοποιήσουμε, ίσως, στη διαδρομή,
πως το σκοτάδι έχει κι αυτό τη δική του,
Μοναδική ομορφιά.
Πηγή: http://narfita.pblogs.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.