ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΟΡΦΥΡΑΣ," lacrimae rerum"

Άμοιρη!Το σπιτάκι μας εστοίχειωσεν

από την ομορφιά σου τη θλιμμένη

στους τοίχους,στον καθρέφτη, στα εικονίσματα,

από την ομορφιά σου κάτι μένει.

Κάτι σα μόσκου μυρωδιά-κι απλώνεται 

και το φτωχό σπιτάκι πλημμυρίζει

κάτι σα φάντασμα ,θολό και ανέγγιχτο,

κι όπου περνάς σιγά το κάθε αγγίζει....

Όξω ,βαρύ, μονότονο ψιχάλισμα 

δέρνει τη στέγη μας-και τότε αντάμα

τα πράγματα που αγιάσανε τα χέρια σου

αρχίζουν ένα κλάμα....κι ένα κλάμα....

Κι απ' τη γωνιά,ο καλός της λήθης σύντροφος,

τ'αγαπημένο μας παλίο ρολόι,

τραγουδιστής του χρόνου,

κι αυτός κλαίοντας,

ρυθμίζει αργά,φριχτά,το μοιρολόι....

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Γεννήθηκε το 1879 στη Χίο και λίγα χρόνια αργότερα μετακόμισε με την οικογένειά του πρώτα στη Σύρο και το 1884 στον Πειραιά. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή Αθηνών αλλά δεν πήρε το πτυχίο λόγω βαριάς ασθένειας. Από το 1900 αφοσιώθηκε στην ποίηση και ξεκίνησε να μελετά ελληνική και ξένη λογοτεχνία κυρίως δε τους Γάλλους και Άγγλους λυρικούς, τα έργα των οποίων διάβαζε από το πρωτότυπο. Έμεινε για μικρά χρονικά διαστήματα στο Παρίσι, στο Λονδίνο και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Πολέμησε στους Βαλκανικούς πολέμους, άλλά καί στον Ά Παγκόσμιο πόλεμο ενώ πήρε μέρος καί στην κίνηση για τη δημοτική γλώσσα και υπήρξε από τους ιδρυτές της Σοσιαλιστικής Δημοτικιστικής Ένωσης ή κίνησης οποία είχε σκοπό την επικράτηση του Σοσιαλισμού καί του Δημοτικισμού. Το 1923 τιμήθηκε με το Εθνικόν Αριστείον Γραμμάτων και Τεχνών. Πέθανε στον Πειραιά το 1932.

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ "ΤΑ 100 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ "

ΕΚΔΟΣΕΙΣ  ΓΛΑΡΟΣ, ΑΘΗΝΑ 2012

ΠΗΓΗ  ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ