Σε απίστευτες γωνιές της ψυχής με έκρυψα.
Δεν θα με βρεις. Κανείς δεν μπορεί.
Τα δικά μου μονοπάτια δεν έχουν τέλος.
Όταν για τους άλλους το παιχνίδι ξεκινά,
για μένα έχει ήδη τελειώσει.
Γιατί να με χαρίσω ..;
Όχι φίλε μου !
Ο κόσμος μούλιασε από την πολύ σκέψη, σάπισε..
Και η ουσία ..;
Βαρέθηκα να αναλώνομαι όταν οι άλλοι με ξοδεύουν αλόγιστα.
Αναρωτιέμαι, σε ποια “αγορά” διατίθεμαι ..;
Γεννήθηκα άνθρωπος ή δημιουργήθηκα αντικείμενο..;
Eίμαι μοναδική ή κυκλοφορώ σε πολλά αντίγραφα..;
Πόσο κοστολογείς την ψυχή που σου προσφέρω ;
Tι είπες ;
Δεν έχω τιμή ;
Όχι φίλε μου ! Ψεύδεσαι !
Εσύ ο ίδιος έκανες πρώτος προσφορά!
Ασχέτως αν η αγοραπωλησία απέτυχε.
Βλέπεις … Κοστολογούμαι πολύ .. μα πολύ ακριβά !
Τόση αγάπη εσύ, που να βρεις να μου την δώσεις.
Δεν την έχεις καν μέσα σου.
Και εγώ η τρελή .. τι βρήκα να ζητήσω…
Φτωχέ μου φίλε ..
Εσύ ..δεν μπορείς να “πληρώσεις”.
ΝΙΚΗ ΤΑΓΚΑΛΟΥ
"ΨΥΧΕΣ ΑΠΟ ΜΟΛΥΒΙ"
http://texni.org/literature/item/31-psyxes-apo-molyvi
Πηγή: http://nikitagalou.blogspot.gr/2013/03/blog-post_5114.html#!/2013/03/blog-post_5114.html
Όταν διαβάσεις ένα ποίημα και θέλεις να το ξαναδιαβάσεις πιο προσεκτικά επειδή σε συγκίνησε με τρόπο όχι προκλητικό, αυτό το ποίημα είναι από καλό μέχρι άριστο.
ΑπάντησηΔιαγραφή