Κι ότι χρόνια κοιμόταν,
ότι νανούριζε μ έναν σκοπό πανάρχαιο,
ξάφνου ξυπνά και παρασέρνει τα πάντα στο πέρασμα του.
Ξένες ιδέες και σκονισμένα πιστεύω,
αλυσίδες σκουριασμένες, γερές ακόμα.
Κι οι μνήμες εκεί πανάρχαιες μητέρες
κρατούν ακόμα το ρυθμό,
δίνουν την ώθηση στο πέταγμα το πρώτο.
Και κάπου είχαν συναντηθεί ξανά, θυμάται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.