Ψαλμός εκατόν έντεκα - Γιώργος Βελλιανίτης

                                170. ΨΑΛΜΟΣ ΕΚΑΤΟN ENTEKA

                              ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΑΣ  ΤΟ  ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Ελέησον  ημάς  ο  Θεός.  Κύριε  Ελέησον.  Οι  ΄Ελληνες  κατέρρευσαν. Την  εποχή  του  δώδεκα τους  πήρε  και  τους  σήκωσε.  ΄Ολοι τρέχουν  στα  ψυχιατρεία.  Το  μάτι  τους  γύρισε  ανάποδα,  οι  γιατροί  δεν  τους  προλαβαίνουν.  Φοβίες,  τρόμοι, αγριάδες, βλασφημίες, εγκλήματα, αυτοκτονίες. Οι  εξετάσεις, τα  εγκεφαλο-γραφήματα,  τα  ηλεκτροσόκ, καθημερινά  φαινόμενα.  Τα  ψυχοφάρμακα   λαμβά-νονται  με  τη  σέσουλα,  σαν καραμέλες.  Οι  αυτοκτονίες έσπασαν  όλα  τα  ρεκόρ. Λένε  3.000  ετησίως.  Καλημέρα  λες  σε  άνθρωπο,  αυτός σε  βρίζει  λέγοντας  που  τη  βλέπεις  την  καλή  μέρα.  Κάποιοι  λένε, Αϊ    στο  διάολο,  από  δώ  εσύ  κι  η  καλημέρα  σου.  Τα  ζευγάρια  μένουν  με  τα  πεθερικά, λόγω  οικονομικών  δυσχερειών.  Οι  πεθερές  παριστάνουν  τον  Γκιουλέκα  έχοντας  τις  νύφες  για  δούλες. Οι  κουτοοικογένειες,  καζάνια  που  βράζουν. Οι  γκρίνιες,  οι  κατάρες,  τα  χαστούκια,  οι  γροθομπατουνάδες,  στην  ημερήσια  διάταξη.  Τα  διαζύγια  πάνε  κι  έρχονται.  Όταν  υπάρχουν  μικρά  παιδιά τα  πράγματα  δυσκολεύουν πολύ.   Παιδάκια  στο  σχολείο λιποθυμούν  σαν  κοτόπουλα  από  την  πείνα.  Οι  δάσκαλοι,  σε  απόγνωση. Πολλοί  ΄Ελληνες ψάχνουν  στους  κάδους  των  σκουπιδιών  για  ένα κομμάτι  ξερό  ψωμί,  όμως  τους  προλαβαίνουν  οι  γάτες  ή  οι  ρακέντυτοι αλλοδαποί. Τα συσσίτια στους  δήμους  και  στις εκκλησίες θυμίζουν  ημέρες  πολέμου. Οι  άστεγοι  κατά  χιλιάδες  κοιμούνται  μέσα  στο κρύο  στα  πεζοδρόμια ή  στις  πλατείες  σε  όποια  γωνιά  βρίσκουν  πάνω σε  χαρτόκουτες ,  σκεπασμένοι  με  κουρέλια. Αυτά  είναι  τα  χάλια  μας,  η  κατάντια  μας.  Εδώ  μας  οδήγησαν  οι  εξυπνάδες  των  φωτισμένων  απατεώνων  με  τα σοφά, κούφια, άχρηστα, ψεύτικα λόγια τους.  Οι  απατεώνες  βασιλεύουν.   Οι  κλέφτες,  θερίζουν,  σκοτώνουν. Η  εγκληματικότητα  έχει  φθάσει  σε  ανεξέλεγκτη  κατάσταση. Κάθε  ώρα μια  ληστεία.  Κάθε  μέρα  ένας  φόνος.  Οι  εκλεκτοί  μας  λένε  λόγια  μεγάλα.  Πως όλα  είναι  μέλι  γάλα. Επί  τέλους  ο λαός  σταμάτησε  να  τους  ακούει,  όμως  τώρα  είναι  αργά.  Τη  χάσαμε  τη  μπάλα. Προβλήματα μεγάλα. ΄Οσα  ψυχοφάρμακα  κι αν  πάρει  ο  κόσμος,  όσοι  κι αν  αυτοκτονήσουν,  τα  προβλήματα  δεν  λύνονται. Μεγαλώνουν.  Δώσε  Κύριε,  λίγο  μυαλό  στους  ΄Ελληνες,  να  ξεστραβωθούν  επί  τέλους, μήπως  ξεφύγουν  απ’  αυτή  την  κατάσταση. Δείξε  τους την  Ανάσταση. Βοήθησε  άλλη  μια  φορά  τον ταλαίπωρον λαόν  Σου,  ο οποίος  τόσα  χρόνια  έβαζε  τα  χέρια  του βγάζοντας  τα  μάτια  του   χωρίς  να  αντιλαμβάνεται ότι  τα  ατομικά  συμφέροντα  σκοτώνουν  το κοινωνικό  σύνολο. Ότι  το  συλλογικό  συμφέρον  είναι  απείρως  ισχυρότερο  από  το  ατομικό.  Συγχώρησέ  του  τις  ανοησίες   τις  οποίες  επί  σειράν  ετών  έκανε,  διότι  άλλοι  έφταιξαν, ενώ την  πληρώνουν  τελικά  αθώοι  που  δεν  φταίνε. Οι  πονηροί  επρέσβευαν για  μια  Ελλάδα  Νέα. ΄Ελεγαν θα μας  σώσουν,  ενώ  μας  την  είχαν  στημένη,   να  μας αποτελειώσουν. Τώρα  που  μας  τελείωσαν,  σε  θυμηθήκαμε  Κύριε,  να  μας  βοηθήσεις  να  βγούμε  μέσα  από  αυτή  την  απύθμενη  κόλαση.  Βέβαια  θα  πείς  ότι  θέλαμε  και  τα  πάθαμε.  ΄Επρεπε  να  σε  είχαμε  σκεφθεί  νωρίτερα.  Δεν  υπάρχει  δικαιολογία να  μας  σώσει  απ’ τη  βλακεία.  Όμως  επειδή  είσαι  φιλεύσπλαχνος  και  συγχωρείς,   τώρα  που  φαίνεται  ότι κατά  μέγα  μέρος ο  λαός  σου  έχει  μετανοήσει, γιατί  υπάρχουν  ακόμη  βλάκες  κολλημένοι, Βοήθησέ  τον  να  μην  σβύσει,  στον  καλό   δρόμο  να  γυρίσει,  δοξάζοντάς  Σε  εις  τους  αιώνας.  Αμάν. Αμάν. Αμήν !!!

                                                            Γεώργιος  Βελλιανίτης