Μετά από εβδομάδες πολλής και κουραστικής δουλειάς, βλέποντας δε ότι έχω χάσει αμέτρητες αναρτήσεις προσφιλών blogs (δεν ξέρω σε ποιες ημερομηνίες έχω μείνει), επανέρχομαι με έναν Έλληνα συγγραφέα, για τον οποίο η μοναδική πηγή πληροφορίας που είχα ήταν ένα ντοκιμαντέρ που είχα παρακολουθήσει στην κρατική τηλεόραση.
Ο Άνεμος Κουβάρι βρέθηκε στα χέρια μου πριν λίγες μέρες, χαρισμένο από μία θεία μου. Ευλογημένη να είναι η γυναίκα, γιατί πραγματικά δεν περίμενα τέτοιαν έκφραση πάθους, τέτοιαν έκφραση της γυναικείας ψυχοσύνθεσης από αντρική πένα...μέχρι βέβαια που πληροφορήθηκα και εν τέλει συνειδητοποίησα ότι αυτό το βιβλίο δε θα μπορούσε να είχε γραφεί χωρίς τη συνδρομή μιας γυναίκας. Η Λορίν και ο Άντρας (γιατί αυτό ήταν για εκείνη) γνωρίζονται όπως γνωρίζονται σήμερα οι άνθρωποι, απλά και κατά το σύνηθες μέσω της δουλειάς τους...
Ο έρωτας όμως που ζουν δεν είναι απλός, είναι αυτός που ταιριάζει στη Τέχνη του Λόγου. Δύο παράξενες ψυχές, δύσκολοι χαρακτήρες δίνονται ολοκληρωτικά ο ένας στον άλλον, σε τέτοιο σημείο που το πράγμα καταντά αφύσικο μέσα στην εξέλιξή του. Σε τέτοιο σημείο, που η τιποτένια ζήλεια είναι δεδομένη, που "το ανήκω ολοκληρωτικά" μου θύμισε κάτι από Φλορεντίνο Αρίσα και Φερμίνα Δάσα. Ο Διονύσης Χαριτόπουλος γράφει αφηγηματικά, παραθέτοντας σε πολλά σημεία τα γράμματα της Λορίν στον Άντρα.
Έφτασα στη μέση για να μάθω πως η ηρωίδα μου δεν είναι άλλη από την Μαλβίνα Κάραλη, γυναίκα και πρώην γυναίκα (δε μπορώ να μην παραθέσω και τις δύο ιδιότητες, ονειρεύομαι μάλλον πως αυτό που διάβασα δεν τελείωσε άδοξα) του συγγραφέα λίγο πριν εκείνη φύγει από τη ζωή. Και τα γράμματα στον Άντρα, είναι τα δικά της γράμματα καλέ μου αναγνώστη. Να γιατί είναι μεγαλειώδης ο έρωτας σε τούτο το βιβλίο, γιατί γράφτηκε και από τους δύο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.