Στ' όνειρο δε μ' ακολούθησες, τι αβάσταχτο μαρτύριο
Ταξίδι ασυνόδευτο, Θεία της ζωής μου Κωμωδία
Από την Κόλαση στον Ουρανό, στη μέση Καθαρτήριο
Του Δάντη το έπος καπηλεύτηκα, ποιητική αδεία
Βήματ' αργά, μοναχική σκιά, οδηγό δεν πήρα το Βιργίλιο
Την αγκαλιά σου έψαξα που δίκαια μου ανήκει
Σαν κουραστείς μην πτοηθείς, μού πες, κοίτα τον Ήλιο
Πριν σκοτεινιάσει θα σε βρω, πιστή μου Βεατρίκη
-
Η θλίψη των υγρών ματιών της - κίνητρο
Μ' έπεισε ποίημα αλγεινό να γράψω απρόθυμα
Του έρωτα η σειρήνα - μαγνήτης, ήλεκτρο
Προς χάριν μούσας ιερής λέξεις αυτές ανάθημα
Χλωμή, αγέλαστη ωσάν κομμένη βουκαμβίλια
Νύχτα στο παραθύρι μου έγειρες, ξεφώνισες βοήθεια
Δύο σπαραχτικά γιατί σου ζώσανε τα χείλια
Όσο κι αν συ με αμφισβήτησες, γω σ' αγαπώ αλήθεια
Στό 'να γιατί αποκρίθηκα, βρήκα περίσσιο θάρρος
Μπρος λύπη, πίσω χαρά, τρέχουν και ποια θα πρωτοβγεί;
Τ' άλλο γιατί αιωρούμενο έμεινε, σ' έκλεψ' ο Χάρος
Λευκόχρυσά μου δάκρια, η απάντηση, μέχρι τη χαραυγή
Απολογία απ' τα βάθη γράφω να σου τη δώσω προίκα
Θά 'χει αρχή; Θά 'χει σκοπό; Ένα θεσπέσιο τέλος;
Με το φιλί σου ασπίδα πάλεψα. Τόλμησα. Σε ξαναβρήκα
Σε μιας γωνίας τη γωνιά, σ' άδειας φαρέτρας βέλος
Τ' αγέρι με μια 'λλαξοδρομιά ήρθε και την καρδιά ετρύπησε
Όχι, μα πώς να τό ξερες! Άθελα.
Το αίμα αγάλι αγάλι, στάλα τη στάλα, πάλι όμως αρχίνισε
Ω, να μην κυλάει, πώς θά 'θελα!
-
Στο ποίημα τούτο γύρεψες τύχη να βρείς αλλιώτικη
Δροσιά, σκιά, μια όαση μέσα στο καλοκαίρι
Τελικά γελάστηκες, στίχοι δεν είν' αυτοί Ελύτικοι
Μήτε ωδές ηρωικές του μέγα του Σεφέρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.