Γιατί φοβάσαι να με πλησιάσεις Εριφύλη
πέρασε κλεφτά μέσα στο στρόβιλο της λιακτίδας
ο φεγγίτης της σκέψης θάχει ανοιχτή τη πύλη
άρατε πύλες μεριάστε τους δισταγμούς σας όλοι
το κυνήγι του πάθους μέσα στην ύλη αρκετό
ζεις και σε αποδέχονται γιατί είσαι παιδί τους
Τα χιόνια έχουν γιορτή ίχνη αφήνουν για σένα
έχουνε φως φεγγαριού και λιαχτιδοπετραδάκια
έλα και ψάξε στις λευκές γραμμές του πεπρωμένου
ίχνος στα ίχνη σου γίνονται ένα ανταριάζουν
σα χέρια απαλά στοργικά τα μάτια σκεπάζουν
με ρίγος που θέλει σαν φόντο να έχει χρώματα
Κεράκι υπάρχει με άκαυτο λάδι του πρέπει
σε λυχνάρι της ευτυχίας που κρύβουν οι πόθοι
χωρίς θαύματα που παίζουν με τη νοημοσύνη
τα παραμύθια εγκλωβίστηκαν στη μνήμη τους πια
στέρεψαν οι ευχές για να δαμάζουν τις αλήθειες
μπορούμε να τις μετράμε πιο καλά με δάχτυλα
Τώρα φοβάσαι να με πλησιάσεις Εριφύλη
πέρασες στο στρόβιλο της λιακτίδας και θαύμασες
ο φεγγίτης ήταν φιλόξενος και η πύλη σου
μέριασαν οι δισταγμοί σου και όλα κατέρρευσαν
το κυνήγι του πόθου άρχισε στο φωτοχώρο
επιτέλους ζεις, ζεις ελεύθερη για να διαλέξεις
11. 11-10-2001 Δεκαπεντασύλλαβος ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΚΩΝ/ΝΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.