Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Νικόλαος Συρράκος- Δελφίνι

Δελφίνι

Η αίθουσα φωτίζεται με τεχνητά αστέρια
έξω σκοτάδι και βροχή κι ανέμου βρυχηθμός
κι εγώ κρατώντας μια σκιά στα αδειανά μου χέρια
κοιτώ την ώρα που έληξε, 8 ο αριθμός
Ώρες πολλές αναζητώ τις λέξεις για να ορίσω
εκείνο το συναίσθημα που χρόνια με θυμάται
μη με ρωτάς, τι να σου πω, πως να στο εξηγήσω
θαρρώ πως εκουράστηκα, ο νους μου πια κοιμάται
Δίχως πνοή βυθίζομαι σ' ωκεανό ονείρων
δελφίνια γύρω μου γλιστρούν σαν όνειρα γλυκά
μία αγέλη προσπερνά, φάλαινων φυσητήρων
κι ο εφιάλτης καρτερεί με καρχαρία θωριά
Ξάφνου ένα χέρι με τραβά και τ' όνειρο τελειώνει
προτού με βγάλει στη στεριά σε βλέπω να γελάς
τ' αστέρια λάμπουνε ξανά, το βλέμμα μου θαμπώνει
κι εσύ, δελφίνι ζωηρό, στο νου μου σεργιανάς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.