Χάνεται
ο κόσμος μ’ ένα φως πίσω από μια κορφή
με
αόρατο ένα πρόσωπο σε ομίχλη τυλιγμένο
και
με κορμί παράξενη που είχε μια μορφή
απ’
του μυστήριου την ψυχή πολύ βαθιά
βγαλμένο
και
σπαρταράει του ουρανού μικρούλα κάποια
αύρα
χαϊδεύοντας
πολύχρωμων νεφών την ευτυχία
κι
έρχεται κάτω παίζοντας με πούρναρα με
γαύρα
του
γέρο πλάτανου παλιά λικνίζοντας αρχεία
κι
ένα φεγγάρι που πολύ τον κόσμο έχει
αγαπήσει
σεμνά
απλά πανέμορφα στα άγναντα ανατέλλει
κάτω
απ’ τ’ άστρα μια ύπαρξη χρυσόφωτη να
στήσει
με
μια χούφτα έσπερο με μια θαμπή νεφέλη
στου
κύκλου όλα το βωμό σε δέους μέσα φάος
να
νικηθεί κάθε ύπαρξη μια άλλη ν’ αναστήσει
την
τελειότητα να βρεί το γεννητήριο χάος
σε
χρόνο μέσα ευθύγραμμο την πολιτεία να
στήσει.
Β.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.