Απόψε άνοιξα του έρωτα τους χάρτες
αναζητώντας το σημάδι της καρδιάς σου
οι οδηγίες που μου δώσαν ήταν σκάρτες
γι’ αυτό κι ακόμα είμαι τόσο μακριά σου.
Μη με ρωτάς γιατί ποτέ δε σε ξεχνάω
κάτι από σένα θα βαστώ πάντα μαζί μου
σ’ όποια χαμένη πολιτεία κι αν γυρνάω
θα ‘σαι ένα ρόδινο κομμάτι απ’ την ψυχή μου.
Ψάχνω τριγύρω μου τα ίχνη των ματιών σου
όποιον κι αν κοίταζες θυμάμαι πως γελούσε
γυρεύω αδιάκοπα το χρώμα των χεριών σου
ό,τι κι αν άγγιζες θυμάμαι πως ανθούσε.
«Μα δεν κουράστηκες να ψάχνεις σαν τρελός;»
συχνά οι γύρω μου ρωτούνε μ’ απορία
δεν τους θυμώνω, τους κοιτάζω γελαστός
και συνεχίζω τη ροδόσπαρτη πορεία.
Περίμενέ με άγγελέ μου και θα ‘ρθω
στην αγκαλιά μου θα σε πάρω δίχως λέξη
μ’ ένα γλυκό φιλί θα ξανασυστηθώ
κι ύστερα ας δρέψουμε του έρωτα την τέρψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.