Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

"Νοσταλγικά", Κατερίνα Καρπούζη


Περιμένω και ανυπομονώ
να επουλωθούν οι πληγές
από το κρανίο τούτο.

Έχω τραυματίσει πολλές φορές
τα λογικά μου,
διαθέτω ανίσχυρη όραση και μνήμη θολή.


Τα δάχτυλά μου μουδιάζουν απροκάλυπτα,
αγγίζουν μόνο τον πηχτό αέρα
σε μια ατέλειωτη πάλη με το κενό.

Η γεύση της ήττας είναι πρωτόγνωρη
βιολιά παίζουν σε μινόρε και το δωμάτιο
σκοτεινό και παγερά αδιάφορο για τους ξενιστές του.

Έχει μια επίκτητη ομορφιά αυτή η στιγμή.
Δάκρυα χαϊδεύουν το ξύλινο πάτωμα
και η ανάσα βαριά παρασύρεται στους τοίχους.

Και μια κουκκίδα,
ανθρώπου παρουσία
μαρτυρά καθαρή πληγή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.