Ανάβει ο θάνατος
Φωτιές
Στα υψίπεδα των μαστών σου
Όπου λυτρώνεται
Μύρτο αθανασίας
Ο Θεός
Στόμια αγωνίας
Κυψέλες βομβίζοντος
αναστεναγμού
Χείμαρροι με την κόμη λυτή
Οι δρόμοι που δεν λευκάνθηκαν
Από του μύρου σου την οσμή
Παλεύει ο χρόνος
Ίδια όνος
Ασάλευτος στο χείλος
του δρόμου
Να λειάνει
το βράχο της αφής σου
Όπου κάποτε
Κρεμάστηκε αθάνατη στιγμή
Κι ο τροχός του ήλιου
αποξεχάστηκε
Στη
μεσημβρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.