Ανία η Χρόνια
Χρόνια αζήτητα, χρόνια σε κώμα,
επιστρατεύεις
Χρόνια την ανία ανασαίνεις
Στην πλάτη της κολλάς και
Με σαγήνη της μαθαίνεις
πώς να «γελάει» την ψυχή σου.
Την ανία σου λαχτάρησε η ώρα της ανάγκης
Με χάδια, με ψιθύρους, βάλθηκε να την ξυπνήσει
Μα τόσα χρόνια μαθητείας δεν κλωτσάς…
Κι έτσι η ώρα της ανάγκης «λαχτάρησε» κι εσένα
Με μια κλωτσιά ανάμεσα στα πόδια.
Πετάγεσαι απ΄το κρεβάτι.
Και γέλασες με την ψυχή σου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.