κι εμφανιστεί το πρώτο Καλοκαίρι
εκεί που το φρυγανισμένο χώμα
θα' χει καταπιεί της αμυγδαλιάς τον ανθό
κι η μυρωδιά της θα ριγεί
τις πυραμίδες του νου
σε ποιο πρόσωπο
θα απεικονίζεται το κάλλος
πόσα Καλοκαίρια
θα έχει προσθέσει η ψυχή
η θα' χει αφαιρέσει...
Σ' όποιον πετρόδρομο κι αν είμαι,
θα' θελα να'χει πολύχρωμα φύλλα
να διαχέουν ηλιαχτίδες
των ματιών σου οι κόρες
πάνω στα σημάδια της μοίρας μου!
Ανθέ μου.
Κανένα καλοκαίρι δεν εμφανίζεται ίδιο .
Μέσα απ'το σκοτάδι αναδύεται ο ήλιος
και μέσα από μας
ακατάλυτη η αγάπη της αθωότητας
με τις αποχρώσεις του έρωτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.