κι άλλα τόσα να γράψω...
Σκέψεις, συναισθήματα
έντονα πολύχρωμα μα
και σε ασπρόμαυρο φόντο.
Πλημμυρισμένο το είναι μου,
τσουνάμι γίνεται και με πνίγει.
Παρασύρει ό,τι βρίσκει μπροστά του.
Δεν φταίω εγώ,
δεν φταις εσύ,
δεν φταίει η ζωή.
Φταίει η άγνωστη αυτή "ψυχή".
Η ακατέργαστη φύση της,
η αξερεύνητη πλευρά της.
Όσο πιο κοντά της έρχομαι
τόσο πιο μακριά μου είναι...
Ξέρεις γιατί;
Γιατί τη κοιτώ με τα μάτια κλειστά...
Άνοιξε τα μάτια και θα δεις...
θα καταλάβεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.