Στην πολυπόθητη, στη γλυκιά την καλλονή,
που βαστά την καρδιά μου, μαγεμένος αντίκριζα
τα δυο σου καστανά μάτια, με τα καμπυλωτά αυτά φρύδια,
που ύφος γοητευτικό πάνω σου έδιναν.
Το σμιλεμένο σου κορμί σα χαζεύω σιωπηλός
όταν βρίσκομαι πλάι σου, όπως μνημείο άγνωστου καλλιτέχνη,
εάν μπορούσα.. να σε τοποθετήσω ανάμεσα
στα 7 θαύματα του κόσμου, εσύ θα ήσουν το ομορφότερο..!
Εφόσον ! Δεν μπορώ να έχω την θεια σου ύλη,
τίποτε δε μου μένει πια παρά να πνίγω σ' ένα ποτάμι από δάκρυα,
όμοιο με το ποτάμι της λήθης των ματιών σου.
Και σα νεκρός θα στέκομαι μαρμαρωμένος όσο δε θα 'μαι κοντά σου,
σα λεπρός που δε μπορεί πια να χαμογελάσει.
Τι φρίκη ! Δε μπορώ να ζήσω ούτε στιγμή μακριά σου !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.