Δεν θέλω να ‘σαι η μούσα μου
Ποτέ δεν το θέλησα
Το ξέρεις
Προτιμώ να τρως
στις έντεκα το βράδυ
αμίλητη
κι η
λάμπα
να σου φωτίζει το πρόσωπο
να ρίχνει τη σκιά σου
στον λευκό, άχαρο τοίχο
σ’ επανάληψη
την τελευταία ήττα
της ομάδας μου
και να ‘χω χάσει στο στοίχημα
Προτιμώ
να πληρώνω το ηλεκτρικό
ή ν’ αφήνω απλήρωτο το δάνειο
και να λαμβάνω μήνυμα
στο κινητό
ν’ αγοράσω μήλα
στην επιστροφή
και χώμα για τις γλάστρες
Προτιμώ
να είναι οι βάρδιες συνεχείς
και μόνο μια στιγμή
να μ’ αφήνεις ήσυχο:
την ώρα
που θα γράφω
ή που θα περιμένω να γράψω
ή που θα βρίζω
ζαλισμένος
επειδή δεν γράφω
Θέλω έναν καφέ
ξεφτυλισμένο
το πρωί
ή έναν καλύτερο
όταν έχεις κέφια
ή όταν μ’ αγαπάς λίγο περισσότερο
Προτιμώ
το φωτεινότερο στοιχείο
των διακοπών
να ‘μαι εγώ ο ίδιος κι εσύ
Ο περίγυρος απλώς
να μας προσμένει
Δεν θέλω άλλο
να στολίζω την μιζέρια
αυτής της ζωής
με μεταξωτές αηδίες
κι ανησυχίες απάνθρωπες
και να χάνω
συνέχεια
το νόημα
Προτιμώ να μου μιλάς
μια φορά στα δέκα χρόνια
κι αυτή να μου αρκεί
για εκατό
παρά να είν’ η φωνή σου
οχλοβοή και τίποτ’ άλλο
Δεν θέλω άλλες μούσες
Θέλω δέρμα κι οστά
και χείλη που φιλούν
ή καταριούνται
και πόδια που κλωτσούν
ή γύρω μου τυλίγονται
και δόντια λίγο στραβά
κι αίμα που δονείται
και μαλλιά
που άλλοτε μπλέκονται
άλλοτε πέφτουν μπρος σε μάτια
και κρύβουνε την θέα
άλλοτε είναι άλουστα
ή
τα παίρνει ο άνεμος
ή με αγγίζουν στην ψυχή
ή τα στολίζεις χωρίς λόγο
Θέλω φιλιά
μόνο σαν δεν μπορώ
ν’ αντισταθώ
και με κρατούν αιχμάλωτο
Έναν φάλτσο σκοπό για μένα
μια παγωμένη νύχτα του Δεκέμβρη
παρά την όπερα των Αμάραντων
Θέλω χέρια
Αληθινά χέρια
Αληθινά χρώματα
Αληθινά σώματα
Αληθινά ψέμματα
στην ανάγκη.
Θέλω να στάζουν όλα
και να μου ‘χουν τραβήξει το χαλί
κάτω απ’ τα πόδια
Ανοίξτε τον ασκό
με τους
αέρες
επιτέλους
Θα σκάσουμε όλοι.
Γέμισε ο κόσμος
από αστέρια
αμφίβολης φωτεινότητας
από εμπνεύσεις
κι ιδέες σπουδαίων
που απευθύνονται
σε τυχερούς
ανέραστους
αμόλυντους
πληγωμένους
και βαθειά νυχτωμένους
Σιχάθηκα την σοφία
Βαρέθηκα τελεσίδικα
την απεγνωσμένη αναμονή
για ένα καλύτερο αύριο
Νυστάζει το σύμπαν
μόνο που μας βλέπει
Δεν θέλω να ‘σαι η μούσα μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.