'ΚΑΘΩΣ ΜΑΣ ΚΟΙΤΑΖΕΙΣ",Θεόδωρος Σαντάς

• 

  • 
    Στον Κώστα Γεωργουσόπουλο
    
    
    
    
    
    
    
    Έτσι καθώς μας κοιτάξεις
    με το βλέμμα στο άπειρο
    ξοδεύεις τον ήλιο σου
    για τον πικρό και αέναο
    Θρήνο της Αντιγόνης
    να απαλλάξεις τον Έλληνα
    απ’το μαρτύριο του Σίσυφου!
    Πατρίδα μου, πατρίδα μου
    βαθαίνω στη σιωπή σου
    όνειρο μες στο όνειρο
    και κλάμα στη βροχή σου.
    «Στο χωριό της γλώσσας μου
    τη Λύπη τη λένε Λάμπουσα»
    έτσι μας είπε ο ποιητής
    κι εσύ καθώς μας κοιτάζεις
    «χίλια μύρια κύματα
    μας ταξιδεύουν στο Αϊβαλί»
    Κι όπως μας διεμήνυσε
    ο «Γλάρος του Άντον»
    στον άνθρωπο
    «Όλα πρέπει να είναι ωραία
    το πρόσωπο, το ντύσιμο
    η ψυχή και οι σκέψεις»
    κι η τέχνη να γράφεις
    είναι η τέχνη να συντομεύεις
    Θα σιωπήσω λοιπόν
    έτσι καθώς μας κοιτάζεις
    και θυμώνεις για το άδικο
    ποιητή της «μίμησης πράξεως
    σπουδαίας και τελείας»*
    λέγοντας κάτι κι εγώ.
    Ό,τι κρατιέται ολόρθο στη θύελλα ποιητή
    είναι το δικό σου τραγούδι
    το δικό σου το φως
    να επιτελεσθεί επιτέλους
    η ποθούμενη κάθαρση !
    
    Θεόδωρος Σαντάς, Θεσσαλονίκη 13-11-2013