αναμεσα απο ενα κροταλισμα λυγμικο
και μια σκεψη κιτρινη.
Ηρθες με βλαστωμενα δαχτυλα, ηρθες με ηλιους,
ηρθες με τον αυλογυρο του μελοντος!
Τη κολασμενη ανοιξη
εταφη και εγενηθη το οραμα μου το λιτο..
Με αγριοκερασο εκοιμηθηκε ο οργασμος μου
σε ανοθευτη κερενια γη,αγγαλιαζοντας ορη.
Χωρις αποχρωσεις χιλιαδες χειλη γεννησα
να αγγιξω τα κεραμωτα σου στηθη
τα ποταμισια ποδια σου.
Χαλκινο και πανω του μελι, προζυμι και ελαιολαδο
το προσωπο σου!
Ασπαστο νημα η υδατινη γλωσσα σου,
μεννω αγαπη μου στον κυματοαφρο σου
στις πολεις των ατρυγητων χειλιων σου
στον υπερποντιο πορτοκαλεωνα σου...
Πολυχρωμη και αλεσμενη
η πετρα που μου πασπαλιζει τα παντα μου
εσυ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.