Πρωινό προκαλεί καλημέρα να πούμε
γεμάτοι ορμή στα καινούρια να μπούμε
οδηγώντας σε δρόμους συζητώντας πεζή
στις φοβίες του όχλου στα γραφεία μαζί
Σαν καλοί στρατιώτες χαιρετούμε ζητιάνο
η ματιά μας αγγίζει πεταμένο και πιάνο
πλήθος χρωμάτων γνωστού και αγνώστου
απορίες θεμάτων στην γωνία του πόστου
Στο μετρό της Αθήνας καλημέρα δε λέμε
στην φωλιά του μυαλού γελάμε και κλαίμε
στις εξόδους του τούνελ κυλιόμενες σκάλες
ξεκουράζονται νέοι και οι γέροι στις άλλες.
Η μορφή του δικαίου αντιφέγγει ομόνοια
ο καφές με κουλούρι στο ευρώ η Ομόνοια
φτωχός ο ζητιάνος καβουρντίζει τραγούδια
στο μαύρο κουτί νότες φέρνουν ευρούδια
Δύο πάγκοι τυπάκων προσφέρουνε πνεύμα
μας πουλάνε τα νέα το γυμνό μ’ ένα νεύμα
ένας άλλος πιο πέρα δυο λεμόνια τρυπάει
τα κουκούτσια τους βγάζει εργαλείο πουλάει
Μια ρουτίνα με τσάντα νεαρή και σπιρτόζα
το γλυκό μεταφέρει στην γωνιά Σανταρόζα
το ροζέ σιγοκαίει με κινήσεις ρουτίνας
στο μαύρο της σκέψης ζωγραφιά ο κηφήνας
Αναγνώστη μου λέει μια φωνή που γνωρίζω
σε άστεγο λάθος σου τη φαιά μου δωρίζω
πριν η σκέψη σου πει καληνύχτα στη γνώση
ρουτίνα με λάθη σου μοιάζουν κάθετη πτώση
117. 7-11-2011 ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΚΩΝ/ΝΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.