Τον ερχοµό σου µες στη νύχτα καρτερώ
σε µια κλωστή θαρρώ κρέµεται η ζωή
µου
νιότη, ελευθερία, δόξα, ας ̟πάνε στο
καλό.
Αγα̟πηµένη εσύ, ̟πλησίασε, έλα µε τη
φλογέρα
να την, ̟που ̟πέταξε το ̟πέ̟πλο της.
Στα µάτια µε κοιτά ̟προσεχτικά:
Ρωτώ:
«Του ∆άντη τις σελίδες υ̟παγόρεψες εσύ;
τους στίχους για την κόλαση;» Και α̟παντά. Εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.