Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Σαν μεθυσμένος εραστής - Νικόλαος Συρράκος


Μέρα χαράς και προσμονής
νύχτα κρυμμένης ηδονής
κι εγώ να σε ζητάω.
Βλέπω εικόνες και ματιές
ακούω γνώριμες φωνές
μα δε σε συναντάω.

Θυμάμαι μου 'λεγες σαν χθες
πως τις χαμένες μας στιγμές
δεν τις μετράει ο χρόνος.
Πως ό,τι ζούμε είναι χρυσός
του καθενός ο θησαυρός
που τον φυλάει μόνος.

Σαν μεθυσμένος εραστής
απ' το κρασί της ηδονής
βαριά ανάσα παίρνω.
Όλα τα διώχνω μακριά
για να χαθούν στη λησμονιά
και στο μυαλό σε φέρνω.

Δίπλα μου στέκεις και γελάς
πόσο γλυκά μου τραγουδάς
για του έρωτα τη ζάλη.
Κι εγώ να σ' έχω αγκαλιά
να σε χαϊδεύω με φιλιά
μαζί σου να 'μαι πάλι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.