Ωρες αχνοφέγγω
με της νεκρής πυρίτιδας
το βρόνχο στην όραση
και αβύθιστο
το αλάτι με κρατά
για να ΄χει γεύματα
στις μεγαλουπόλεις
των σκέψεων.
Ο βραχνος λάρυγκας
αηδονήζωντας διαπερνά
απ' το εγκάρσιο της γης
μήπως ανάψει
τη σίψη των μυαλών
γιατί, για αυτή του σώματος
δεν έχει ανάσα μία, βιαστική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.