Σε κάποια άκρηένας επαίτης καθισμένος
το χέρι απλώνει
σε κόσμο άδειο από ζωή.
Δεν κάνει σκέψεις
για την άχαρη ζωή του,
ούτε τον νοιάζει
τι θά'χει αύριο συμβεί.
Μα καθισμένος στη γωνιά
αυτή του δρόμου
βλέπει μια θλίψη σ'όλους
τους περαστικούς.
Κι αυτό τον κάνει
ακόμη πιο δυστυχισμένο
γιατί ελπίδα
έπαιρνε απ'αυτούς.
Ακριβώς... γιατί τη σήμερον ημέρα κανείς δεν είναι ευχαριστημένος έστω με τα λίγα δίχως να σκέπτεται ότι κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν ούτε καν αυτά..
ΑπάντησηΔιαγραφή