Οι στίχοι παιδιά
απ'τα κομμάτια μου βγαλμένοι.
Τους προσέχω σαν τα μάτια μου
πνοή τους δίνω απ'τον Αιθέρα.
Άλλοτε μιλούν για πράγματα Ιδεατά
και άλλοτε για εγκώσμια πανοφόρια.
απ'τα κομμάτια μου βγαλμένοι.
Τους προσέχω σαν τα μάτια μου
πνοή τους δίνω απ'τον Αιθέρα.
Άλλοτε μιλούν για πράγματα Ιδεατά
και άλλοτε για εγκώσμια πανοφόρια.
Πολλές φορές μιλούν με φθόνο
κ'έχουνε τόνο πένθυμο,
άλλες φορές σου δίνουν ρίγη και πόνο
μα Πάντα απ'της Ζωής πηγάζουν τ'ανηφόρια.
κ'έχουνε τόνο πένθυμο,
άλλες φορές σου δίνουν ρίγη και πόνο
μα Πάντα απ'της Ζωής πηγάζουν τ'ανηφόρια.
Ριζώνουν τον Σωκράτη στον πόθο του Ζορμπά
κ'άλλες φορές θυμίζουνε,δόξα δίχως παρά.
κ'άλλες φορές θυμίζουνε,δόξα δίχως παρά.
Οι στίχοι μου παιδιά
πουλιά ειναι ξενιτεμένα,
λίγο γεμίζουν το χαρτί
με την Αγάπη μου κρατώ την πένα.
πουλιά ειναι ξενιτεμένα,
λίγο γεμίζουν το χαρτί
με την Αγάπη μου κρατώ την πένα.
*Στους απανταχού εραστές της Ζωής και της ποίησης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.