Στις
σκέπες των αιώνων
Πορφυρό
μου Λάφυρο
Σε
Κράτησα με Ευσέβεια
Χαμένο
Δισκοπότηρο
Πικρή
η γεύση της λησμονιάς
Στάζει
γλυκά στα χείλη μου
Στοίβαξα
τις θύμησες μου
Σε
ένα ατέρμονο ταξίδι
Αναζητώντας
την Ιθάκη μου
Προχώρησα
ανένταχτη
Στον
κλοιό που μου Επέβαλλαν
Στην
λήθη του στεναγμού μου
Σ’
Ένιωσα…. Απατηλό μου Είδωλο
Σώματα
στοιβαγμένα
Στην
Ρομφή του Αετού
Περήφανα
κρατούν τον Ίσκιο μου!
Το
χαμόγελο σου μακραίνει
Ξεθωριάζει….
Σαν
κυπαρίσσι Αγριεμένο
Σταλμένο
από μαντατοφόρο
Δεν
θα Ανταμωθούμε Πριν Έρθει η ΩΡΑ….
Σε
μια χούφτα από μνήμες… ξεχασμένες στο
χρόνο
Περιπλανήθηκα
σε δρόμους μακρινούς
Απώλεια
μου.. ΕΣΥ… Σε μια τελευταία κενή Γραμμή
Σταγόνες
κύλησαν στο πάτωμα μου νωπές
Αύριο,
Αύριο.. Θα κατοικήσουμε ΜΑΖΙ….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.