Ξανά
και Ξανά…………
Μέχρι
την τελευταία στιγμή
Καθώς
γυρνούσαν οι δείκτες του ρολογιού μου
Η
παρουσία σου ήταν καθηλωτική….
Λιμνάζοντας
στο καταφύγιο της πλώρης
Τρελέ
μου άνθρωπε, μισαλλόδοξε
Άσε
Επιτέλους…
Τις
ήσυχες μνείες ….. επευφημώντας το ανίερο
Άσε
Επιτέλους Τις ήσυχες λείες ….
Ανέμη
τυλιγμένη στο ντουλάπι μου
Ερμητικά
Κλεισμένη
Φάνταζε
Ξεθωριασμένη….
Το
παραμύθι άρχιζε
ξανά
και ξανά…….
Χωρίς
σταματημό,
έμοιαζε
…..
Με
καρφωμένη ματιά,
ανέγγιχτη
λαχτάρα μικρού παιδιού!
Πρόβαλλε
στο παραθύρι
Απλόχερα
………….
Στάχυα
του θέρους
Απολιθωμένα
πλανιόντουσαν
Απ’
άκρη σ’ άκρη….
Ο
ουρανός μου στένεψε….
Πλήκτρο
Ερημιάς - η Θαλπωρή σου
Ματιά
ξέχωρη-πλανεμένη
Σιωπηρά
μονολογούσα
Θα’
ρθει ………….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.