Διατείνεσαι πως μ’ αγαπάς
Το διατυμπανίζεις κιόλας
Υπόσχεσαι πως τον πόνο μου θα τεμαχίσεις
σε παρά ένα τεσσαράκοντα κομμάτια
και θα τα ρίξεις
στο στόμα του τέρατος του Λοχ Νες
Όρκο παίρνεις πως δεν θα με κάνεις jamais
να πω «bonjour tristesse»
Στο λέω και στο ξαναλέω,
μα δεν έμαθες ν’ ακούς:
τα λόγια, τα λόγια τα μεγάλα, τα μεγαλόστομα,
είναι βουβά για τα δικά μου ώτα
Η Λογοπία τους, όπου ζουν
φαντασιόπληκτα και ονειροπαρμένα,
χτισμένη είναι
πόδια παρά ένα τεσσαράκοντα κάτω από την επιφάνεια
του φλοιού της σιγοβράζουσας σφαίρας
-όσα και τα ραπίσματα στον μάρτυρα της ψυχής μου-
Πρέπει να σκάψεις,
όχι με τσάπα, μα με τα δυο σου χέρια,
και να γεμίσεις τις χούφτες σου μ’ αυτά
Καθώς θα τ’ ανεβάζεις
πόδια παρά ένα τεσσαράκοντα πάνω απ' τη γη,
να πάρουν σάρκα και οστά,
ν’ αλλάξουν όνομα,
ν’ αρχίζει από «π»
Και τότε βλέπουμε
Έτσι κι αλλιώς, ποιος είπε πως πιστεύω στην αγάπη!
Πηγή: http://psichisekfrasi.blogspot.gr/2013/05/blog-post_6.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.