Γράφω για το σπίτι στο φωτεινό ορίζοντα
για τη φωνή του που μας κάλεσε και ήταν σίγουρη
μες στον αλαλαγμό της μπόρας φωνή που έσβηνε
πάνω στις πλάκες και στα άσπρα μνήματα
έπλυνε το χαμόγελο χωμάτινα την άγνοια
στοργή, φωνή στοργής σημάδι, ζωντανά χείλια
μας καλωσόρισαν
περήφανες ορδές δικαιοσύνης
πράσινες σγουρές ελευθερίες σε τριανταφυλλιά κλουβιά
αγριεμένα ωραίες, πόθοι στην αρχή τους
καμπάνες σήμαναν την ανήλικη άνοιξη
εδώ είναι τα πεύκα μας χιλιάδες
είναι τα χρυσάνθεμα κρύα λουτρά
ας έρθουν τα περιστέρια ένοχα να σκύψουν
ας πιουν απ’ το νερό της αβύσσου.
Πηγή: loukasliakos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.