Γκιόνης και κουκουβάγια έλεγαν μια νυχτιά: Τι μαύρη τύχη είν' τούτη οπού μας πολεμά! Ευφραίνομε τες νύχτες με τη γλυκιά φωνή, κι όλοι επαινούν τ' αηδόνι, που σαν εμάς λαλεί. Συκοφαντία και φθόνος τον κόσμο κυβερνούν μεγάλους ταπεινώνουν, μικρούς υμνολογούν. Λοιπόν, τους έπαινούς μας ας ψάλλομεν εμείς, γιατί να μας παινέσει δε θα βρεθεί κανείς. Πηγή |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.