Της αγάπης η λήθη
μετέωρη πάντα,
συρματόπλεγμα ήχων
κρεουργούν την φυγή,
στης καρδιάς το φθινόπωρο
διάφανοι λίθοι,
ιαχές ηττημένων
οι σπασμένοι παλμοί...
Ερινύα του χθες
ένα δάκρυ πριν στάξει,
μισό καλοκαίρι
στον μουντό ουρανό,
της άνοιξης όνειρα
σε αδέκαρο χέρι,
ατέρμονο γκρίζο
στον γαλάζιο αφρό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.