Μίλα πες τη γνώμη σου μη σταματάς στις φωνές των Σειρήνων που πιασμένες σαν βδέλλες προσπαθούν να ρουφήξουν να τραβήξουν λίγο από τη λάμψη της λάσπης που περιβάλλει άρρωστες ψυχές και τις ανυψώνει, ξερνώντας γλυκανάλατα στιχάκια για έρωτες και φαντασία.
Εκεί που χτυπά η αληθινή καρδιά την σπρώχνουν την παραμερίζουν τη πατάνε λες και θα μπορέσουν ποτέ να την υποβιβάσουν.
Αλλά δεν ξέρουν ότι ο σοφός λαός σωστά είπε ότι το διαμάντι και στα σκατά μέσα δεν χάνει την αξία του.
Γράφω ξανά να ακουστώ μέσα στης νύχτας τη σιωπή , να ακουστώ, με το μολύβι μου και το χαρτί και με καθαρή ψυχή.
Για αυτό φώναξε δυνατά τίποτα να μην σιωπά ότι μπορεί ξανά ζωή να δώσει στη φωνή.
Έτσι γιατί ο καθένας από εμάς τις νεράιδες μας και τους πριγκιπές μας αναστένουμε.
Σε παραμυθένια παράθυρα στιγμές ηδονής προσμένουμε.
Με πρόσωπα σκυθρωπά βαδίζουμε δε λέμε -τι κάνεις ; πως είσαι;-μα και να το πούμε η μηχανική απάντηση είναι ''καλά''.
Ζωντανούς νεκρούς θέλανε και τα καταφέρανε.
Αλλά αποδράσεις του μυαλού, πουλιά πετάνε με του ονείρου τα φτερά ψηλά,πετάμε και της ηδονής των παραθύρων αρπάζουμε και ξενυχτάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.