Άδειο εκτός από:
τα μαξιλάρια στους τοίχους,
το κρεβάτι στο κέντρο,
εμένα ριγμένο πάνω του γυμνό,
την πόρτα.
Αυτή η πόρτα...
Ένα γιγάντιο δόντι σφηνωμένο στον τοίχο
που όλο το κοιτάζω, χωμένος μέσα
σ' αυτό το κυβικό στόμα της λήθης,
εγώ,
το σάπιο δόντι το πεταμένο στα κεραμίδια.
Κι όλο την κοιτάζω.
Χρόνος δεν υπάρχει,
θα κρύβεται κάτω απ' το κρεβάτι
γιατί με φοβάται.
Χάδια δεν υπάρχουν,
θα τα 'κρυψε αυτή η γελοία μπογιά στους τοίχους.
Ούτε λάμπα υπάρχει.
Το μόνο φως από τα μάτια μου
ίσα για να κοιτώ την πόρτα.
Και την κοιτάζω.
Η ύπαρξή μου τεντωμένη και σκεβρωμένη μαζί,
για να χωρέσει σ' ένα ρήμα.
Όλο την κοιτάζω.
Τίποτα όμως.
Ακίνητο το πόμολο.
Από την ποιητική συλλογή του Χρήστου Αρμάντο Γκέζου, "Ανεκπλήρωτοι φόβοι".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.