δονείται η ουσία της ποδεμένης καρδιάς.
Σπάσανε οι αδριάντες των δειλών στεναγμών εψές
και πτώχευσε η ελπίδα του πράσινου καιρού...
Ακατάσβεστη αταξία με θλιμένο μήκος
και ο ερωτικός συρμός με θνητά όνειρα,
αναμενόμενος ο κοντόριζος εθισμός
σε δόρυ στομωμένο...
Ο έρωντας απο το απάτητο πηλόπετρο
στην κόχη του γαλάζιου,
σε κρατούσε στο ψαθί της προφητείας.
Οι νύχτες των απείρων σβησμένων κορμιών
εθεάθησαν την δωδεκάτη μεσημβρινή
και ο κόκος τους ταπεινωμένος με ηττημένο αίμα,
κατάφερε άλμα σε σκέυος με άκρατο οίνο,
μέθυσος πιά σκότωσε τη θυσία...
Οπότε λοιπόν άπιστη η οσμή
στα χλωμά λουλούδια, πού με επιμονή
ξεπλένουν θανάτους στις απαρχές του μέλοντος...
Ο Ερασίνος πάντα υπερχειλισμένος
στη περιστόλιστη αυλαία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.