ΤΟ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΟ ΣΟΥ ΟΝΟΜΑ
Ξόδεψες τόσο ήλιο
τόση ποίηση να ομορφύνεις τη μέρας μας
τόση άγρια μέντα
να ευωδιάσεις το στίχο μου!
Ξόδεψες «τα Κυκλάμινα της Αγάπης»
το Σμαραγδένιο σου όνομα
την ασπροκόκκινη κλωστή
απ’το Μάρτη σου
μέχρι που γίναμε ένα
όταν έγειρε ο ήλιος
σ’ένα δείλι που είχαμε περάσει
στις φυλλωσιές του παράδεισου
με τα χρώματα όλα
και το τραγούδι των αηδονιών
μιλούσε, μόνο για σένα!
Ξόδεψες το κρυμμένο σου όνειρο
να προσεγγίσεις την τελειότητα
κι όλα μου τα έδωσες ποίημα
στο αντιφέγγισμα της αυγής
μ’ένα φυλλαράκι των Πιερίδων
με μια καλημέρα που άφηνε
αναλλοίωτη την ευωδιά
απ’ τον πρώτο μας έρωτα.
«Ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα»
έμαθες να κρατάς την ανθοφορία
της Άνοιξης στο περβόλι της ζήσης
να μη μισεύουν στους Χειμώνες
τα χελιδόνια μας !
http://youtu.be/2dkyrhbkMsA
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού πιά δέν έχω τίποτε άλλο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜές στούς τέσσερις τοίχους,τό ταβάνι,τό πάτωμα
Νά φωνάζω από σένα καί νά μέ χτυπά η φωνή μου
Νά μυρίζω από σένα καί ν'αγριεύουν οί άνθρωποι
Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ'αλλού φερμένο
Δέν τ'αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ'ακούς ;
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα.
Χρειαζόμαστε επειγόντως μια τέτοια άνοιξη για να μην μισούν οι χειμώνες τα χελιδόνια μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή