θα φανεί πίσω από τους τοίχους
σαν ζωγραφιά στης μοναξιάς το μονοπάτι.
Και όσο εσύ θα την αρνείσαι
εκείνη θα σε ποτίζει αγιασμένο νερό
από τις πηγές της λησμονιάς.
Και όσο εσύ θα την αγνοείς
εκείνη θα σε θυμάται
να υφαίνεις ιστό να την παγιδεύσεις.
Μα εκείνη λευτερώνεται και δραπευτεύει
για να σε ξαναβρεί όπου και να 'σαι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.